In de jaren ’70 konden we op de Nederlandse buis de Engelse serie The Persuaders aanschouwen. De Versierders zoals de omroepbladen het programma noemden, ging over de puisant rijke playboys Brett Sinclair (Roger Moore) en Danny Wilde (Toni Curtis). De heren waren aalgladde praters en kleedden zich als dandy’s. Hun leven bestond vooral uit feesten en vrouwen versieren. De beroemdste versierder uit de geschiedenis is ongetwijfeld Casanova. Hij stond bekend als een van de grootse verleiders ooit. De volledige naam van de Venetiaanse avonturier was trouwens Giacomo Girolamo Casanova. Het ging hem niet alleen om een snelle verovering, hij wist zijn geliefden blijvend te boeien. Voor de versierders onder de FCO-leden volgen nu 7 adviezen van Casanova voor een succesvol liefdesleven.

1. Denk na!

Casanova mag berucht zijn omdat hij zich slechts liet leiden door genot. Toch is hij daarmee niet het bronstige dier waarmee hij zo vaak is vergeleken. Integendeel: de mens is volgens Casanova veel meer dan een dier. Want anders dan mensen, laten dieren zich slechts leiden door driften, drie om precies te zijn: geslachtsdrift, het verlangen naar eten en de instinctieve wil om vijanden te vernietigen. ‘Natuurlijk moeten die dingen wel prettig zijn om te doen, anders beginnen de dieren er niet aan.’

2. Stel uit

Liefde is niet voor gulzigaards. Heb je honger, wacht dan even. ‘Wij vinden het niet erg honger te voelen’, constateert Casanova ‘omdat we daardoor meer genieten van lekkere gerechten.’ Voor de liefde geldt hetzelfde: ‘We stellen het erotisch genot uit om het nog intenser te maken.’ De ware liefdeskunstenaar ziet het uitstel niet als een belemmering. Want juist door het gebrek aan werkelijke vervulling, gaat de fantasie aan het werk. En er is, zoals Casanova wist, geen krachtiger en zoeter afrodisiacum dan de menselijke verbeelding.

  1. Het gaat om haar, niet om jou

Stel niet je eigen plezier centraal, maar dat van de ander. ‘Een man die van een vrouw houdt, kent geen groter genoegen dan het plezier dat hij haar geeft’, zo mijmert Casanova over Cristina, met wie hij – om te beginnen – een Venetiaanse gondel deelt. ‘Zij had verteld dat ze nooit naar de komedie of schouwburg was geweest, en ik besloot haar meteen dit genoegen te doen.’ Is Casanova betreurenswaardig omdat hij zich zo opoffert voor Cristina, of voor al die andere minnaressen? Helemaal niet! Het is juist het plezier van zijn geliefden dat hem het grootse genoegen verschaft.

  1. Maak jezelf aantrekkelijk

Ze moeten me maar nemen zoals ik ben – dat is iets wat Casanova nooit heeft gezegd. Hij wilde zich – daarentegen – aantrekkelijk maken voor de vrouwen. En daarom was hij een charmeur, een galante man, iemand die wist te betoveren, maar ook te luisteren. ‘Omdat ik wist dat het mijn bestemming was om het schone geslacht te behagen te behagen, heb ik er altijd naar gestreefd me aantrekkelijk te maken voor deze sekse.’

  1. Wek de interesse van haar vriendin

Casanova gaf zijn geliefden het gevoel dat ze vrij waren in hun liefde voor hem. Als je al te sterk je verlangen naar de dame in kwestie tentoonspreidt, wist hij, loopt ze misschien wel weg. Als dat verlangen van haar maar niet wil komen, kan het averechts werken om aan te dringen. Wat wel kan helpen, zo blijkt uit Casanova’s werk, is de jaloezie opwekken van je doelwit. Zorg ervoor dat haar beste vriendin jou aantrekkelijk vindt! Want verlangen, zo wist Casanova, komt vaak tot stand door ‘mimetische begeerte’. Geliefd is degene die bij een ander geliefd is.

  1. Speel een spel

Casanova verblijft tijdens een van zijn reizen in hotel De Tweede Bijbel in de Amsterdamse Warmoesstraat. Hij verlaat zijn hotel om een bezoek aan Esther te brengen. Zij vermaakt zich, zo ziet Casanova, met een rekenkundig vraagstuk. Casanova besluit zijn kabbala-kunsten te tonen, en weet via ingewikkelde berekeningen allerlei geheimen – ook over de liefde – te openbaren. Liefde is een spel bij Casanova. Daardoor blijft de liefde licht, frivool en nooit beklemmend. De stadsmeisjes, plattelandsmeisjes en gravinnen vielen voor hem doordat hij ze mee wist te voeren met zijn spelletjes. Maar schakel op tijd over op een serieuzere toon: anders krijg je het verwijt dat de liefde alléén maar een spel is.

  1. Wees nonchalant

Opvallend is het gemak waarmee Casanova verleidt. Zoals de ideale man sport bedrijft zonder buiten adem te zijn, op een feestje heel natuurlijk een anekdote vertelt, zo weet hij ook te verleiden en lief te hebben met een achteloze souplesse. In de liefde weet hij schijnbaar zonder moeite op het juiste moment het juiste verhaal te vertellen, en als het nodig is kan hij liegen zonder te blozen.

 

Nederlands beroemdste playboy was ongetwijfeld wijlen Prins Bernard. Prins Bernhard was eerder de schoft van Oranje dan de schavuit van de familie, blijkt uit een vrij recente studie over het leven van Koningin Juliana. De oud-vorstin was een wispelturige persoonlijkheid die nogal irrationeel opereerde en niet durfde te scheiden van haar overspelige man, stelt biografie Jolande Withuis in het boek: Juliana. Vorstin in een mannenwereld. De prins was een overspelige pussygrabber, maar de koningin liet het passeren. Een meisje van 16 jaar moest zich ooit aanranding laten wel gevallen als de prins door het paleis dwaalde op zoek naar seksueel gerief. Een citaat van Withuis: ‘Gouvernante Nitschmann deed haar deur op slot om zich de prins van het lijf te houden. Haar zeer jonge opvolgster werd door hem belaagd. Een zestienjarige logee werd in haar logeerkamer door de prins betast onder haar blouse en op haar mond gezoend; ze wist hem haar kamer uit te werken en stortte haar hart uit bij een vertrouwd staflid; die geloofde haar, aangezien hij uit diverse andere bronnen met Bernhards gedrag bekend was. Een jong lid van Juliana’s toneelclub werd door Bernhard aangerand toen ze aan zijn uitnodiging gevolg gaf om wat schilderijen te komen bekijken, waarna de regisseur jeugdige actrices niet meer zonder chaperonne door het paleis liet lopen als de prins thuis was.’

Ook onder de gelederen van de FC Oudewater bevinden zich een aantal notoire versierders. Met name de veteranen staan bekend om de verleidingskunsten die zij tentoonspreiden. Thuis gedragen zij zich meestal voorbeeldig: dan zijn hun eventuele partners in de buurt of de casanova’s zijn bang voor de reputatieschade die opgelopen kan worden. Zo heeft u al eerder kunnen vernemen dat vooral de drie kale mannen in het team weinig oog hebben voor de wedstrijd, maar al hun aandacht vestigen op kantinedames. Afgelopen zaterdag namen de gladde avances extreme vormen aan. Ver voor de wedstrijd zaten de twee Martins in de kantine van voetbalclub Soccer Boys aan een tafeltje vlak bij de koffiebar. “Ik vind het niet erg om wissel te staan coach!”, riep de langste van de twee hard door het clubhuis. De doorgaans zo fanatieke spits uit Lekkerkerk was zeker niet in goeden doen, dachten Jaap en zijn partner McManus. De andere Martin reageerde niet of nauwelijks en leek geobsedeerd door een blonde dame achter het koffieapparaat. De bevallige vrouw – wij schatten rond de 40 – genoot zichtbaar van de aandacht en knipoogde ondeugend naar uw correspondent en zijn maat. De Waal draaide zijn glad geschoren hoofd direct weer om en leek net als zijn naamgenoot op slag verliefd te zijn op de mooie Bleiswijkse. De dame liep om dat moment onze kant op om een doekje over de tafel te halen. Gretig vroeg Martin W naar haar naam en kuste charmant haar linkerhand. “Jullie zijn te eager mannen!”, reageerde playboy Kees, nadat de Bleiswijkse weer achter de koffiebar was teruggekeerd. “Denk aan de zeven wetten van Casanova.” Het was inmiddels ver over de klok van twee en terwijl coach Jaap de veteranen naar kleedkamer drie begeleidde, liep zijn maat nonchalant richting koffiebar en maakte de blonde schone zichtbaar aan het lachen. “Ik ben er de hele middag nog hoor!”, riep zij schalks, terwijl uw schrijver richting uitgang slenterde. In de catacomben ging het louter over de dame achter de bar en de wedstrijd tegen nummer twee Soccer Boys leek mijlenver weg. “Jouw verslagen gaan te weinig over seks.”, riep Kees. “Het wordt langzamerhand een beetje saai.” Uw verslaggever knoopte dit advies in de oren. We waren vandaag met 14 man, inclusief gastspeler Edwin Zwanenburg, ook al zo’n playboy. Harold hield zijn burgerpak aan, hij was snipverkouden en wilde met het onstuimige weer van de zaterdag niet verder ziek worden. Op de bank – er was op veld 3 geen beschermende dug out – zaten Martin de Waal en Johan Kroon. Verder had good old Rien v.d. Stok zijn voetbalschoenen maar weer eens uit de kast gehaald en stond Martin van Vliet op doel.

Na het eerste fluitsignaal bleek de harde westenwind een flinke kink in de kabel voor kampioenskandidaat Soccer Boys. Hun geliefde snelle aanvalsspel kon nauwelijks worden uitgevoerd onder deze weersomstandigheden. Dit was natuurlijk in het voordeel voor underdog FC Oudewater. De eerste 45 minuten speelden we ronduit uitstekend onder bezielende leiding van Richard Karlas en de latere man of the match Jeroen v.d. Velde. De backs Roeland en Harry speelden hun beste wedstrijd van het seizoen en zodoende hield de uitmuntende keeper Martin lang het doel schoon. In feite kregen wij nog de beste mogelijkheden om de score te openen. Kees en zijn companen faalden echter.

Na de thee kreeg Rien rust en Richard moest ons helaas verlaten wegens werkzaamheden. Johan ging backen en Martin W werd partner van Edwin. De harde tegenwind zette ons met de rug tegen de muur, maar ook nu hielden we het nog lang droog. Een slippertje van onze goalie zorgde voor de bevrijdende treffer bij de Bleiswijkers: 1-0. Zonder zelfs maar één uitgespeelde kans te creëren liepen de oranje-witten daarna uit naar een uiteindelijke 2-0 zege. Met opgeheven hoofd konden we veld drie verlaten, want ondanks de negende nederlaag voelde deze niet als een afgang. Daarvoor speelden we ondanks de vele afzeggingen te goed en te gedreven!

De bar was inmiddels volgestroomd met verkleumde spelers en stafleden van overige wedstrijden. Het eerder genoemde tafeltje was al snel na de wedstrijd bezet door onze playboys en overige vets en opvallend veel spelers maakten de gang richting de Bleiswijkse dame achter de bar. Na enkele biertjes was het tijd om te gaan en de kale mannen wilden nog even snel afscheid nemen van hun “verovering”. Terwijl wij onze jassen aantrokken liep de dame in kwestie haastig voorbij richting uitgang. Martin W stond bliksemsnel op, maar voordat hij maar een woord kon uitbrengen, zwaaide zij vriendelijk naar onze tafel en liep gearmd met haar man de deur uit.