De afgelopen week stond geheel in het teken van het overlijden van Marit; de voetbalmaatjes van Bart, Thijs en Fleur gaven Rolf en zijn gezin door hun aanwezigheid bij het afscheid van Marit heel
veel steun, een warm gevoel in deze trieste dagen. Chapeau!

Het was op zaterdag 19 januari een heerlijke voetbaldag, temperatuurtje rond het vriespunt en een bleek laaghangend zonnetje op het mooie park van VV Linschoten, een altijd gevreesde tegenstander.

Een voorzichtig begin, even aftasten, partijen  in evenwicht…corner door Tom, pats op het hoofd van Boet, die niet aarzelde, 0-1. En langzaam begon het zelfvertrouwen van onze mannen te groeien en niet alleen dat: het samenspel van de 11 was goed verzorgd, steeds weer kon een man worden aangespeeld en dat leidde tot 2 pegels van Dante, zodat al na een half uur de 3-0 op het scorebord stond en Tom kon voor de thee ook nog een kogel loslaten, dus al 4-0, ongekend. Het team toonde kwaliteit! Zeb-met-knot en Boet heersten achterin. Jeroen stond steeds goed op zijn post. Finn zocht de gaatjes, hield de bal langer vast dan voorheen, en slalomde enkele malen langs de tegenstanders. Tycho ging er stevig en goed in. Matthijs was helemaal in zijn element.
Het geheel leverde mooi kijkspel op. Bij het beperkt aantal aanvallen van Linschoten toonde Stan zich een zeer betrouwbare doelman. Tot slot van de eerste helft een schitterende combinatie van
Tom en Nick en in de afronding van Matthijs, 5-0, die helemaal in dienst van ons elftal speelde, een voorbeeld voor het team.

De tweede helft:   3 “dragende” spelers kregen rust en dat was merkbaar. Boet kreeg de kans om voorin te spelen en hij benutte een van de vele kansen met een eigen solo en een krul in de boven-
hoek, waarmee al het kruit van de tweede helft werd verschoten. Sverre en Bertram lieten zich goed zien.

Natuurlijk moeten de coaches wat uitproberen, maar wat hierna gebeurde was qua nivo omgekeerd evenredig aan de eerste helft, geen leuk samenspel, ieder voor zich, veel scoringsdrift zonder
overleg en Linschoten werd gevaarlijker. Dat de nul gehandhaafd werd, was echt een wonder.

Wat is de les: het resultaat in de eerste helft, afgedwongen door goed samenspel: prima! In de 2e helft dankzij een povere tegenstander zonder goed samenspel geen tegendoelpunten.
De inzet is HET KAMPIOENSCHAP……..maar dan moet er gepresteerd worden in de hele wedstrijd zoals in de 1e helft. Geen gallery-play maar samenspel en inzet zonder gemakzucht en zelfzucht.
En vooral: 2 x trainen per week minimaal.

Opa Leo