Democratie is een samenvoeging van het Griekse dèmos, volk en kratein, heersen. Het betreft een regeringsvorm waarbij het volk macht heeft door middel van inspraak in de politiek, onder meer door te mogen stemmen. De Grieken staan bekend als de uitvinders van de democratie. Als ‘vader van de democratie’ wordt doorgaans Clisthenes aangewezen, een politicus die leefde in de zesde eeuw v.Chr. in Athene. Hierna voerde hij hervormingen door die van de Atheense politiek een primaire democratie maakten. Clisthenes’ hervormingen betekenden het einde van macht die de Atheense aristocratie had. Vele vorstendommen volgden elkaar op en de vele alleenheersers die hun volk leidden hadden weinig op met de Griekse filosofie over macht. Naarmate de mens meer en meer autonoom ging denken en leven én zich steeds minder liet leiden door het geloof, veranderde dit  de wijze waarop vorsten hun volk gingen besturen. We spreken dan inmiddels wel over vele eeuwen later in de geschiedenis.

Het verlicht despotisme, ook wel verlicht absolutisme, is de benaming voor de regeerperiode van Europese vorsten die zich in de loop van de achttiende eeuw deels lieten beïnvloeden door de denkbeelden van de Verlichting. Het belang van het volk kwam in hun beleid meer op de voorgrond te staan. Dit betekende echter niet dat de gewone man en vrouw ook meer zeggenschap kregen. Het verlicht despotisme wordt daarom wel eens samengevat met de woorden: “alles voor het volk, niets door het volk”. Ten tijde van de Verlichting verspreidden belangrijke filosofen het idee dat de mens niet volledig geleid werd door goddelijke verordeningen. Men vond dat de mens zou moeten worden geleid door zijn eigen verstand. Deze nieuwe opvatting had ook zijn invloed op de machtspolitiek. Vorsten die hun macht ontleenden aan God, en regeerden volgens het zogenoemde droit divin – door god aangesteld – kwamen onder druk te staan. Mede hierdoor besloten dergelijke vorsten onderdelen van de Verlichting over te nemen en het belang van het volk meer centraal te stellen in hun beleid. Vreemd genoeg werd die ontwikkeling in de vorige eeuw abrupt een halt toegeroepen. De 20e eeuw was een tijdvak waarin het despotisme bloeide als ooit te voren. Als gruwelijke voorbeelden waren daar o.a.: Francisco Franco (Spanje), Idi Amin (Uganda), Benito Mussolini (Italië), Mao Zedong (China), Josef Stalin (Sovjet Unie) en Pol Pot (Cambodja) én natuurlijk de in Braunau a/d Inn geboren Oostenrijker. Na WO II was vriend en vijand, links en rechts, arm en rijk, kortom iedereen het erover eens dat we onze democratie met al zijn minpunten moesten koesteren. In het huidige Europa en in het bijzonder in Nederland is momenteel een contrabeweging in opgang. Veel zogenoemde populisten – Baudet, Wilders en een aantal plaatselijke kopstukken zoals de Mos in Den Haag en Nanninga in de hoofdstad – vinden dat er een eind is gekomen of moet komen aan ons huidige democratische stelsel. Hoe het dan precies beter moet, kunnen ze ons echter nauwelijks vertellen. Het is de hoogste tijd voor de vox populi vindt men. “Power to the people” zong de te vroeg overleden John Lennon in de jaren ’60. Ik ben bang dat ie dat anders bedoelde dan bijv. de Amsterdamse schreeuwlelijk en kenau Annabel Nanninga. De ex-werkneemster van kwalijke clubs als WNL, The Post Online en PowNed ziet achter elke boom een beer van de linkse kerk.

Deze zgn. democratische verlichters willen de macht niet aan het volk geven zoals zij ons willen doen geloven, maar aan o.a. de   grootste schreeuwers, de handigste belastingontduikers, de snelle jongens oftewel de moderne Jacobsen en van Essen én de lezers van De Telegraaf. Vorige week sprak ik u reeds aan over het sterk veranderde politieke klimaat in ons geliefde Oudewater. Het Oudewaterse Je bent pas een echte Oudewaternaar… van Facebook is van historisch kabinet met prachtige oude foto’s en dito verhalen, verworden tot een politiek platform waarin een ieder te pas en te onpas gezagsdragers zwart proberen te maken of soms zelfs karaktermoord trachten te plegen. We vinden alle macht corrupt en leugenachtig en vertrouwen nauwelijks nog plaatsgenoten die hun nek uitsteken om ons te dienen. Tegelijkertijd hoor je steeds meer stemmen opgaan een sterke man aan te stellen. Eéntje met gezag, zakken vol pecunia en wars van o.a. klimaat – en milieumaatregelen. Milieu? Opwarming? Ach joh, da’s toch allemaal flauwekul. Meer, meer, méér. Groter, groter en gróter. Het lijkt ons credo heden ten dage. Muziekhuis hier, nieuw stadhuis daar. Nieuw zwembad hier, een nieuwe sporthal daar. De traditionele partijpolitiek in Oudewater leek te hebben afgedaan toen enkele jaren geleden de Onafhankelijken de macht grepen met 5 zetels. Journalist Knol was het echter na de enorme verkiezingsnederlaag van de laatste gemeenteraadsverkiezingen al snel oneens met de koers van zijn partij en stapte uit de fractie, om onder de naam De wakkere geelbuik een populistischer route te zetten. Veel gebruik makend van de social media probeert Knol de publieke opinie voor zich te winnen door te strooien met luchtgebakken one- liners. Aan de koffietafel op de Markt werd ondertussen hartelijk gelachen om de nominaties voor de nieuwe burgemeester. Mevr. Meerveld – want zo wil zij sinds haar aanbeveling worden genoemd – ziet een carrièremove wel zitten. De horeca in Oudewater leidt (lijdt) toch een zieltogend bestaan. Op het jubileumfeest van De Dijketelg afgelopen zaterdag had Corrie v.d. Heiden – een andere genomineerde – het hoogste woord. Terwijl de vele feestgangers Riet feliciteerden met het 40-jarig bestaan van haar tent, liet Corrie zich met de Papekopper straatzangers urenlang fotograferen. De 352 foto’s zijn te zien op Je bent pas…. Arie v.d. Kuij was hoogst verbaasd toen hij van de nominatie hoorde. Na enkele dagen bezinning kwam de kleine man tot de slotsom dat hij de functie van burgemeester maar wat graag zal aanvaarden. “Ik hou van aandacht.”, liet hij op Midland FM weten. “Sterker nog, ik lust er wel pap van!” Henk Paardekoper zag de aanbeveling als enige kandidaat niet zitten. De geelbuik houdt helemaal niet van de belangstelling die het vak nou eenmaal met zich meebrengt. Nee, Henks enige ambitie is nachtportier worden in de Wulverhorst. Tot slot Cees den Butter. De rijzige speler van de FCO-veteranen is helaas ook afgehaakt. Na de bijna rode kaart in de wedstrijd tegen Gouda (hierover later meer) kon zijn nominatie geen stand houden. Saldo: drie gegadigden. Twee ambitieuze vrouwen op leeftijd en een stokoude grijsaard. Afgelopen week moest de commissie aanbevelingen naarstig op zoek naar een aantal nieuwe kandidaten. Tegelijkertijd was de inner circle van uw schrijver niet geheel tevreden met het politieke gehalte van het overgebleven trio. Er moest meer groen en duurzaamheid in het bloed van de de toekomstige burgemeester zitten. Na ampel beraad met CJ, de ex-bankier, Kees van Schaik, onze woningmarktexpert, Aad Hogendoorn, een straatwijze Oude Singeltelg én Kietel, de oud-wielrenner, werd unaniem K. de Teler aangedragen als een perfecte groene burgemeesterskandidaat.

Mijn linkse vrienden ook weer gelukkig. Vorige week beloofde ik u tien mogelijke maires. Een schier onmogelijke opdracht blijkt nu. We moeten het helaas doen met de genoemde vier. Wel wil de commissie u als trouwe lezer vragen zelf een genomineerde aan te dragen. Graag vóór 1 november. U kunt reageren op de FCO-site.

Afgelopen zaterdag traden de veteranen aan tegen s.v. Gouda. De wedstrijden tegen de rood-witten uit het Groenhovenpark zijn jarenlang goed geweest voor minimaal drie punten. Dit seizoen zijn de Gouwenaars op zoek naar een positie in het linkerrijtje en hebben zich daartoe versterkt met enkele jongere veteranen. Met 10 uit 4 zijn zij op dit moment zelfs medekoploper in de 3e klasse geworden. Met good old Jan Eykelestam als referee klonk tegen 13.00 uur het startsignaal. Op een bijna verlaten sportcomplex kon je de harten der spelers horen bonzen. Gouda pakte ons direct vast in een wurggreep en liet ons 90 minuten niet meer los. Fred – hij verving Kwaak weer geweldig – hield zijn domein meer dan een helft droog. Na de thee was het ook éénrichtingsverkeer en de uiteindelijke 0-3 was meer dan dik verdiend. Een sportieve strijd, op de zware overtredingen van Martin W en Cees na dan. In kleedkamer 1 was iedereen het over eens dat rood er minimaal éénmaal had ingezeten. Het kostte helaas Cees zijn nominatie voor nieuwe burgemeester. Ethiek staat nl. nog steeds fier overeind bij de aanbevelingscommissie. Hevig teleurgesteld vertrok den Butter met zijn maten richting Oktoberfest. Een vreemde naam voor een ordinair Hollands zuipfestijn. Aan de stamtafel van de FCO zaten slechts drie veteranen. Met nog enkele andere FCO-klanten werd driftig gesproken over de krachtige stappen die de leiding van de FCO zou hebben gemaakt op het gebied van communicatie. Na enkele minuten vlogen de eerste kannen door de desolate kantine. Ad, onze bartender, zweeg in alle talen en schonk terstond twee nieuwe kannen vol. Onze bekende scheidsrechter Tonnie S. lachte zijn tanden bloot en hief zijn glas.