Een uiterst gespannen begin van de strijd om de beker met de grote oren
stond op het programma en alle direct betrokkenen voelden dit. Na de start
kabbelde de partij wat heen en weer met bij ARC voortreffelijk spelende
spitsen, die loerden op de kansen. Na een corner greep Jari mis in zijn
domein en dat gaf ARC vleugels (0-1). Onze FCO zat niet bij de pakken neer
en vocht voor wat het waard was. Toch merkte je al gauw dat ARC steeds
net wat eerder bij de bal was. Zepp sloeg wild om zich heen en kreeg menig
vermaning van de scheids te horen. Freek en Jeroen deden hun uiterste
best. Zelfs Matthijs kon in de voorhoede geen potten breken. Na een FCO-
hoekschop gaf Tom een voortreffelijke voorzet, recht op het hoofd van Zepp
en de stand was weer gelijk getrokken (1-1).

Dat gaf moed voor de 2e helft, maar al gauw bleek dat onze mannen niet
goed reageerden op de ietwat humeurige coach. Zelfs de bank ging zich
roeren. Gerard zette alle zeilen bij maar kon ook geen vuist maken en kwam
iets tekort. Soren en Jurr probeerden van alles. Redouan mopperde over zijn
blessure, waardoor hij nauwelijks had gespeeld, een flink gemis in de voor-
hoede. De goed spelende ARC-formatie had al gauw de 1-2 op de sloffen
toen onze defensie wat rommelde en uiteindelijk zorgde een rommelgoal
van ARC voor een 1-3-uitslag voor ARC die de leiding in de poule overnam.
Ook de altijd konstant spelende Tycho kon het niet bolwerken.

ARC gaf een lesje met enkele zeer snelle geroutineerde spelers en het
geloof van FCO in een goede uitslag was volkomen verdwenen. Een truc
om Boet op de spitsplaats te laten spelen mislukte.

Toch is dit niet de onthoofding van ons team, er is best wat kwaliteit maar
het samenspel moet beter en qua mentaliteit is er nog e.e.a. te verbeteren.
Volgende week weer veel beter en hopen op een misser van ARC.

Opa Leo