In het eerste deel van de veteranencompetitie werden in 10 wedstrijden 7 puntjes bij elkaar gesprokkeld. Naast twee overwinningen en het knappe gelijkspel tegen titelkandidaat Linschoten, zaten er bij de verliespartijen twee enorme zeperds. De grootste teleurstelling was de 7-0 nederlaag tegen Hazerswoudse Boys. Na een zeer lange winterslaap mochten de veteranen afgelopen zaterdag nu thuis aantreden tegen laatst genoemde club. We misten wederom een flink aantal spelers, waaronder topkeeper Martien Kwakernaak. Ook was Richard Karlas afwezig vanwege een operatie aan de schouder. Bij de 14-koppige selectie zat gelukkig ook weer Kees v.d. Stok. De voormalige krullenbol had de hele winterperiode keihard gewerkt aan zijn conditie en de staf verwachtte dan ook een op en top gemotiveerde speler in kleedkamer 7. Vijf minuten voor aanvang was hij echter in velden of wegen te zien. Met slechts één wissel op de bank – Ignace zou volgens afspraak wat later komen – was het optimisme daarom flink getemperd. Daarbij kwam ook nog eens voorbij dat veld 5 (gras) niet bespeelbaar was en dat wij derhalve op kunstvezels onze kunsten moesten gaan vertonen. Terwijl we op zoek gingen naar hoekvlaggen klonk opeens de gulle lach van de v.d. Stoktelg. In plaats dat hij deemoedig zijn excuses aanbood, gooide hij zijn sporttas losjes in de hoek van de hal. “Eerst koffie mannen!” Hoofdschuddend liepen we richting veld 4 om de voorbereidingen te treffen voor de wedstrijd. Met een frisse noordwestenwind in het gelaat zocht leider Jaap een warm plekje naast Jolanda 2. De nogal kouwelijk aangelegde Koningszoon had een oversized wintercoat aan, twee gewatteerde handschoenen en een paar geleende snow-boots aan de voeten. De rentree van de FCO-vets op de groene mat ging mede door de enorme bontmuts  waarschijnlijk volledig aan hem voorbij. Twee ondeugende oogjes waren de enige onbedekte lichaamsdelen. Ook was het jammer dat hij daarom geen oog had voor enkele potentiële sponsors, die langs het veld zouden plaats nemen. Eén en ander moest niet aan de grote klok worden gehangen, omdat  voorzitter Harold van Aart als scheidsrechter optrad. Dit behoeft enige uitleg. Tijdens de wintermaanden is aanvoerder Jan Eykelestam op zoek gegaan naar passende shirtsponsors. De captain vond het hoog tijd voor een serieuzere aanpak. In nauw overleg met de staf waren voor vandaag Schoonenberg, Beter horen en Kraan  Vlees-Service uitgenodigd. Helaas hadden de eerste twee geen gehoor gegeven aan ons verzoek en daarom stond slechts topman Hans Sas van Kraan langs het veld. De komende weken zullen achteréénvolgens Viagra , Chinees Restaurant De lange muur , café Tante Pietje, Tomzorg-Rollators en Mediator Drs. C. Verdel acte de présence geven. Laatstgenoemde zou met name aandacht willen schenken aan haar expertise in conflictbeheersing. Volgens Jaap had hij veel baat gehad bij de vele praat-sessies die hij tijdens de studietijd van zijn eega had moeten ondergaan en dacht dat zijn compagnon en enkele weerspannige spelers daar ook hun voordeel uit zouden moeten halen. Twee vliegen in één klap moet hij hebben gedacht. De vets een mediator en Carolien reclame voor haar jonge onderneming.

De slotdag van de competitie is facultatief. De 24-koppige selectie mag dan zelf hun wensen op tafel leggen. Hierbij denkt de staf bijvoorbeeld aan politieke partij Groen Links (Martin van Vliet), Bureau Spraakwater (Bestaat echt!) (Harry) en Viagra (Henk). Afijn, dat zijn zo ongeveer de plannen voor de komende tijd.

Om half één klonk het eerste fluitsignaal van ref Harold en deze actie zou daarna nog 6 maal klinken rond de middencirkel. FCO gaf onder aanvoering van met name Cees den Butter aan vandaag niet opnieuw akkoord te gaan met een grote nederlaag. Met een achterhoede bestaande uit Edwin (doel), Martin V, Leo, Jeroen en Jan, middenrif met Harry, Cees, Pieter en John en de voorste twee Martin W en Johan werd Hazerswoude direct vast gezet. Het zgn. harmonica-model zou vandaag perfect werken. Bij balverlies lieten Pieter en Harry zich ver terugzakken om de balvaardige tegenstander – samen met de defensie – van repliek te kunnen dienen. Bij balbezit moest Jeroen door naar het midden doorschuiven en het middenrif had zodoende 5 spelers om de aanvallers te kunnen ondersteunen. Met name Pieter is dit seizoen enorm in zijn sas met zijn stofzuigers-rol en behoort bijna wekelijks tot de uitblinkers. Halverwege de eerste helft stuurde Jeroen Martin W weg met een prachtige dieptepass. Deze controleerde de bal links in de zestien en zag in zijn ooghoeken Pieter voorbij snellen. De laatste kreeg het leer perfect in het loopje mee en met buitenkant rechts tekende daarop de 1-0 aan. De veendorpers schrokken nauwelijks en vertrouwden volledig op hun vaardigheden. Cees vond het niet genoeg en zette nog een tandje bij. Martin de Waal liet wederom van zich spreken en tikte de 2-0 tegen de touwen. Nu al wordt van een levende legende gesproken. Inmiddels wordt er zelfs naar het linker-rijtje geloerd.  Na een ijskoude hagel/regenbui van een minuut of 30 stapten we om kwart over één toch monter het veld af richting warme thee. Ondertussen had Kees zich omgekleed en was ook Ignace terug. Cees werd elders verwacht en ook Johan en Martin van Vliet mochten op de bank plaats nemen. Roeland was invaller nummer drie. Na de Ceylonmelange vonden de zwart-witten het hoog tijd voor een revolte en maakten ons duidelijk dat het nog niet was gedaan. Vooral de nr. 12 was ongrijpbaar en danste regelmatig als Robbie Rensenbrink door onze afweer. Voorin moest Kees nog even wennen aan het hoge tempo en dacht daarbij abusievelijk dat wij in het zwart-wit speelden. Zijn vijfde balcontact was echter van een grote schoonheid! Met een sierlijke beweging deponeerde hij met binnenkant rechts de bal in de uiterste rechterhoek: 3-0. Nu reageerde de eerder genoemde 12 als door een wesp gestoken en getergd probeerde hij aansluiting te vinden op deze onverwachte tegenslag. In deze fase zou het verdiend zijn geweest als onze opponent twee maal had gescoord, maar Edwin stond weer zijn mannetje en de verdediging kraakte en boog, maar knakte niet. Bij enkele tegenstoten van Kees en Martin hadden wij gek genoeg op onze beurt ook  de score kunnen opvoeren.

Op zijn zachts gezegd waren onze spitsen erg ongelukkig met hun acties en daarom bleef ondanks de comfortabele voorsprong de angst aanwezig voor een inhaalrace van de Boys. Totdat Martin de deur definitief op slot gooide: 4-0. Een zwabberbal van een meter of dertig gaf de score nadien een iets realistischer aanzien: 4-1. Jan had in de hectische slotfase een snee in de neus opgelopen en was Harry – altruïst als ie is – naar de kant gegaan voor Johan. Een knappe, doch enigszins geflatteerde zege.

Ondertussen had Sas van Kraan Vlees-Service plaats genomen aan de stamtafel en probeerde middels een kan bier zich als toekomstig sponsor in te kopen. Prominent nam hij plaats en had direct het hoogste woord. Jammer genoeg ontnam hij daarmee de gehoorruimte van de ggl om invaller Kees eens flink aan te pakken en hem aan te spreken op zijn matige prestaties dit seizoen. Kees reageerde ogenschijnlijk heel gevat op de kritiek van zijn leider, want rond hem werd flink gelachen. Doch door de spraakwaterval van Sas kon uw verslaggever hem nauwelijks verstaan. Jan schoof hem daarop direct een visitekaartje van Beter Horen onder de neus. Al met al een fenomenale teamprestatie en het goede spel smaakt naar meer (punten). Ondoenlijk om een uitblinker te noemen, maar de nooit versagende John v.d. Horst was op het middenveld een lust voor het oog. Man of the match dus.